آب گرم شده در زیر نور خورشید
خورشید منبع نور، حرارت، انرژی و در یک کلام حیات در کره خاک است. مردمان کهن همواره به خورشید نگاه احترام آمیزی داشتند. حتی معابد و اماکن مقدس رو به مشرق یعنی جایگاه طلوع خورشید ساخته می شدند. نور خورشید از جمله مطهرات در دین مبین اسلام شمرده می شود، اما برای اولین بار نبود که با حدیثی از معصومین بر می خوردم که با عقل خود موافق نمی یافتم . البته این موضوع بی سابقه نبود در موارد بسیاری راوایاتی به معصوم نسبت داده شده بود که با موازین علمی و عقلی اینجانب سازگار نبود. بالاتر از این در بسیاری از موارد حتی دو جمله متناقض از معصوم نقل شده بود؛ مثلاً در موردی از پیامبر اسلام نقل می شد که فرمود : « خداوند پاک نکند دستی را که انگشتری از آهن داشته باشد.» و در موردی دیگر از ایشان نقل شده بود که فرمودند:« انگشتری در دست داشته باش هر چند از آهن باشد.»
یکی از مواردی که از از معصوم نقل شده بود و برایم عجیب بود این سخنی بود که از پیامبر نقل شده بود:
« با آبی که توسط نور خورشید گرم شده است، وضو و غسل نکنید و خمیر نگیرید که بیماری پیسی را به ارث میگذارد.»
البته غسل در زبان عرب به هر گونه شستشوی بدن اطلاق می شود و تنها به معنای اختصاصی آن که مراد غسل شرعی است تعلق ندارد.
حال سوالی که ذهن مرا مشغول کرده بود این بود که خدایا چگونه می تواند این سخن از معصوم رسیده باشد در حالیکه با یافته های علمی من تطابق نداشت. خودم را با این کلمات تسکین میدادم که شاید علم و دانش من و کلاً خرد بشری بعلت ناقص و محدود بودن، نسبی است اما علم و کلام انبیاء و اولیاء چون متصل بدریای بیکران علم الهی است همواره می تواند مبرا از هر گونه خطا و اشتباه باشد ، بنابر این یقیناً باید در یافته ها و باورهای خود در خصوص نتایج شگفت آور انرژی خورشید در بارور سازی و ارتقاء یابی کیفی ابهایی که با نور خورشید آبستن شده اند، تجدید نظر نمایم. اما هر بار و در آخرین لحظات نهیبی بر مغزم فشار می آورد که « از کجا معلوم که این سخن واقعاً از معصوم نقل شده و دست روز گار در تحریف و تغییر ان دخیل نبوده است؟!
اینگونه موضوعات قبلاً نیز برایم رخ داده بود؛ مثلاً با آنکه خودم بارها و بارها از نتایج ناگوار بر جای مانده از مصرف شیر گاو در بدن انسان مطلع شده بودم و حتی در چند مورد نیز به چشم دیده بودم و سالها بود که یکی از ممنوعات غذایی افرادی که به من جهت مداوا مراجعه میکردند دستور به ترک لبنیات گاوی بود اما همیشه این گفته منتسب به پیامبر اسلام در مغزم زنگ می خورد که:« گوشت گاو بلا است و شیر آن دوا»
برخی موارد مرتبط :